Σάββατο 10 Μαρτίου 2012

Ο Έλλην Πρωθυπουργός: «Πατάμε σε στέρεο έδαφος πλέον»

O Πρωθυπουργός της Ελλάδος απευθυνόμενος προς τον ελληνικό λαό, χθες το βράδυ, μετά την επιτυχή ολοκλήρωση του PSI δήλωσε μεταξύ των άλλων ότι:

«πατάμε σε στέρεο έδαφος πλέον»

Βεβαίως αυτό το οποίο άμεσα πρέπει να προβληματίσει εμάς, τον Ελληνικό Λαό, προς τον οποίο απευθύνεται ο κ. Πρωθυπουργός είναι αρχικά μεν να αναζητήσουμε πότε πριν πατούσαμε σε στέρεο έδαφος και τι μας οδήγησε στην αστάθεια και εν συνεχεία δε να αναλογισθούμε τι θα μας επιτρέψει να παραμείνουμε στο στερεό έδαφος ή τι θα μας έσπρωχνε πάλι στην αστάθεια.

Είναι αναμφισβήτητο ότι την ευθύνη της διακυβερνήσεως και την διαχείριση του Δημοσίου και ασκεί και έχει η εκάστοτε κυβέρνηση , την ευθύνη της επιλογής της όμως ο Λαός.

Δυστυχώς, εκ του αποτελέσματος ,πρέπει να δεχθούμε ότι καμία από τις παραπάνω επιλογές δεν απεδείχθη ορθή .

Τι άλλαξε όμως πλέον ώστε σήμερα , την επομένη μέρα, κάποιες επιλογές, είτε από τούς κυβερνώντες είτε από τον εκλέγοντα Λαό να είναι σε κάτι καλύτερες από αυτές που μας οδήγησαν στην σημερινή κατάσταση ;

Ο πρωθυπουργός μας στον παραπάνω λόγο του εδέχθη ότι έχουμε «μεγάλη ανηφόρα» αν και «ανοίγει ένα παράθυρο ευκαιριών και ελπίδας για την Ελλάδα», μετά από αυτή την «ιστορική επιτυχία» αφού
«Για πρώτη φορά η Ελλάδα δεν προσθέτει, αλλά αφαιρεί δημόσιο χρέος από τις πλάτες των πολιτών της και των επόμενων γενιών. Με τη μείωση του χρέους κατά περίπου 105 δισεκατομμύρια ευρώ, οι Έλληνες μπορούμε να βλέπουμε το μέλλον με μεγαλύτερη εμπιστοσύνη».

Πιστεύω ότι η εμπιστοσύνη αυτή, στην οποία αναφέρεται ο κ. Πρωθυπουργός κερδήθηκε με τον σκληρό τρόπο.

Πλέον , εμείς ο Λαός πρέπει να έχουμε συνειδητοποιείσει ότι τα αγαθά κόποις και όχι δανείοις κτώνται. Παράλληλα όμως απολέσαμε και την εμπιστοσύνη μας σε σχέση με το δημόσιο ότι τα συμφωνηθέντα τηρούνται.

Δυστυχώς η αρχή της τηρήσεως των συμφωνηθέντων δεν μπορεί να υπάρχει πλέον στο λεξιλόγιο μας.

Ο Λαός , πιστεύοντας στο Δημόσιο, δημιούργησε υποχρεώσεις, σχέσεις με έννομες συνέπειες, επένδυσε επαγγελματικά και επιχειρηματικά . Όλα αυτά έγιναν καλόπιστα από τον Λαό , διότι αλλοίμονο αν οφείλει ο Λαός να μην θεωρεί ως αληθείς τις Δημόσιες δεσμεύσεις.

Σήμερα γνωρίζει ο Λαός ότι έσφαλε, ότι το Δημόσιο δεν είναι αληθής και φερέγγυος αντισυμβαλλόμενος.

Το Δημόσιο άραγε έμαθε κάτι σήμερα;

Φοβάμαι πως όχι, και αυτό διότι ακριβώς την επομένη μέρα οι τοποθετήσεις των Κομμάτων στην Βουλή έδειξαν ότι περί άλλων τυρβάζουν.

Έντιμα ο κ. Πρωθυπουργός εδέχθη ότι : «γνωρίζουμε ότι επενδυτές και αποταμιευτές, μεταξύ των οποίων και χιλιάδες απλοί πολίτες αυτής της χώρας, υπέστησαν σημαντικές ζημιές (περιουσιακές απώλειες)»,

«κάτι που»

«μας υποχρεώνει να σκεφτούμε τα λάθη μας, τα οποία μας ανάγκασαν να οδηγηθούμε στην αναδιάρθρωση του χρέους».

«σε μας ανήκει η καθοριστική ευθύνη να διαμορφώσουμε την πορεία της χώρας, να αλλάξουμε την οικονομία μας, να κρατήσουμε όρθια την κοινωνία μας, να υπερασπιστούμε τη θέση μας στο ευρώ»

«Έχουμε μία νέα μεγάλη ευκαιρία. Ας μην την χάσουμε»

Συμφωνώντας μεν απολύτως, σαν μία μονάδα από το σύνολο του Λαού θα εκφράσω την επιφυλακτικότητα μου στο κατά πόσο το Δημόσιο σαν μηχανισμός και νοοτροπία είναι σε θέση να αποδειχθεί ως έντιμος και αξιόπιστος συνομιλητής με τον Λαό.

Οψόμεθα.